Παποκεντρικός Οικουμενισμός εις το περιβόλι της Παναγίας.

 Ο Οικουμενισμός κερδίζει νέο έδαφος, αυτή τη φορά στο Περιβόλι της Παναγίας, το Άγιον Όρος. 

Η εικόνα αυτή της Θεοτόκου σαφώς ομιλεί περί Εκκλησιών, περί διασπασμένης (διηρημένης) Εκκλησίας, περί Ενώσεως της Εκκλησίας μετά του Παπισμού.

Του κ. Παναγιώτου Κατραμάδου

Η Ορθόδοξος μαρτυρία νεκρά εν πολλοίς, η προς το χείρον άμβλυνσις της συνειδήσεως ανεπαισθήτως εξαπλούται υφάλως, ο συγκρητιστικός δούρειος ίππος του Οικουμενισμού εισήχθη εντός των τειχών, ο

ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ

Αλλοιώνουν την ελληνική ιστορία, ανατρέπουν το ελληνικό σύνταγμα, ψηφίζουν νόμους κατά βούληση, όπως αυτόν περί του περιουσιολογίου, που μόνο η γκεστάπο επέβαλλε τον καιρό του ναζισμού!

«Καταραμένα τα λεφτά που βγάζει κάποιος την Κυριακή»
συνήθιζε να λέγει ο Άγιος Κοσμάς.




Ορθοδοξία Ελλάδα
Λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 έμποροι Εβραίοι της Ηπείρου, χρηματοδότησαν τον
Τούρκο αγά του Βερατίου, τον επονομαζόμενο Κουρτ Πασά προκειμένου να συλλάβει και να εκτελέσει τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό!
Γιατί το έπραξαν;

Μα γιατί έχαναν χρήματα και μειωνόταν το εισόδημά τους από το γεγονός ότι ο Άγιος Κοσμάς με τον πύρινο λόγο του έπειθε τους σκλαβωμένους Έλληνες χριστιανούς να

Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς παγκοσμιοποίησεως

Οἱ ἐπιπτώσεις τῆς παγκοσμιοποίησεως
σὲ Οἰκονομία - Κοινωνία - Πολιτισμό.
Θετικὲς - ἀρνητικὲς πλευρές
ὑπὸ Θεοδώρου Ἰ. Παναγοπούλου
Καθηγητοῦ Δημοσίου Δικαίου
Πανεπιστημίου Πειραιῶς

Περίληψη εἰσηγήσεως

Ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1990 ὁ ὅρος παγκοσμιοποίηση εὑρίσκεται στὸ ἐπίκεντρό του ἐνδιαφέροντος τῆς διεθνοῦς κοινότητος. Ὡς παγκοσμιοποίηση νοεῖται ἡ διαδικασία ἐντονότερης διασυνδέσεως μεταξὺ τῶν κοινωνιῶν, ὥστε γεγονότα οἰκονομικὰ ἢ πολιτικὰ ποὺ συμβαίνουν σὲ ἕνα μέρος τοῦ κόσμου νὰ ἐπηρεάζουν ἀνθρώπους καὶ κοινωνίες, οἱ ὁποῖες εὑρίσκονται σὲ ἄλλα γεωγραφικὰ πλάτη.

Σὲ ἕνα παγκοσμιοποιημένο κόσμο παρατηροῦμε γεγονότα οἰκονομικά, κοινωνικὰ καὶ πολιτικὰ νὰ συνδέονται ὅλο καὶ στενότερα μεταξύ τους. Ὁ κόσμος εὑρίσκεται πλέον σὲ διαδικασία «συρρικνώσεως». Γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἰδιαιτέρα εἶναι ἡ συμβολὴ τοῦ παγκοσμίου ἱστοῦ, τοῦ

Ἡ παγκοσμιοποίηση ὑπὸ τὸ πρίσμα τής Ορθοδόξου Θεολογίας

ὑπὸ τοῦ Μοναχοῦ Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη
Δρ. Θεολ.-Πτυχ. Φιλολ.*

Παγκοσμιοποίηση (globalisation στὰ ἀγγλικά, mondialisation στὰ γαλλικά, globalisierung στὰ γερμανικά) χαρακτηρίζεται τὸ «οἰκονομικὸ φαινόμενο, τὸ ὁποῖο ἐμφανίσθηκε τὶς τελευταῖες δεκαετίες τὸν 20οῦ αἰῶνα καὶ ἔλαβε γρήγορα πολιτικὲς καὶ κοινωνικὲς διαστάσεις»¹

Παγκοσμιοποίηση σημαίνει τόσο τὴν κατάργηση τῶν συνόρων στὸ ἐμπόριο καὶ τὴν οἰκονομία, ὅσο καὶ τὴν σταδιακὴ κατάργηση τῶν ἐθνικῶν συνόρων. Ἢ παγκόσμια αὐτὴ ἑνοποίηση θὰ εἶναι ὅμως ἀσταθής, ἐὰν δὲν συνοδεύεται καὶ ἀπὸ μία πολιτισμικὴ καὶ θρησκευτικὴ παγκοσμιοποίηση μὲ τὴν ἔννοια τῆς ὁμογενοποιήσεως.

Τὴν Ἐκκλησία ἐνδιαφέρει κυρίως ἡ πολιτισμικὴ παγκοσμιοποίηση-ὁμογενοποίηοη, χωρὶς νὰ τὴν ἀφήνει